Zambak

Sabah güneşi yüzünde

Gözüne gözüne dökülen ter

Rüzgârlıyordu ayak tabanını...

Ayağını sağlam bas

Zamanın dizginlerini kırar

Burun direğini sızlatan...

Zambak;

Doğuş ve Ölümdür...

Ve yeniden

Hep yeniden...

Toprağın kardeşi

Cümlelerin sığınağı...