Yıldızları Seyret Gözlerimde

Ellerinin kızarıklığı ilk başta da dikkatimi çekmişti. Kim bu havada eldiven takmazdı ki. “Memnun oldum,” dedi elini çekerken. “Bizim okula mı başladın?” diye sordum. “Eğer şu pembe bina sizin okulsa evet,” diye yanıtladı beni. Kafasında çok hoş bir bere vardı. Ellerini montunun cebine koyuyordu ama sonra rahatsız oluyormuş gibi çıkarıyordu. Eldivenlerimden birini çıkarıp ona uzattım. “Eğer bunu takarsan ben de tanıştığımıza memnun olacağım,” dedim. Şaşkınlıkla bana bakıyordu. “Emin misin?” diye sordu. “Ellerin kıpkırmızı olmuş. Al işte birini,” dedim. Yavaşça elimden alıp taktı. “Teşekkürler. Biraz küçük ama olsun,” dedi. Kıkırdadım.

Umay Rabia Akkaya, ilk romanı Yıldızları Seyret Gözlerimde ile Mete ve Defne’nin ilişkisinin ardında; gençlik dönemindeki düşüncelere, kalp kırıklıklarına, aşılamayacak gibi gözüken sorunlara yer veriyor. Karaktere uygun yazı diliyle okuyucuyu romanının içerisinde hissettirmeyi kolaylıkla başararak, okuması keyifli bir esere imza atıyor.