Yeni Dünya Petrol Düzeni ve Körfez Savaşları

Dünya petrolünün %90'ından fazlası Arap-İran, Hazar çevresi, Volga-Ural ve Batı Sibirya yataklarındadır. 2,4 trilyon varil bilinen dünya petrol ve doğal gaz rezervinin yaklaşık yarısı olan 1,1 trilyon varil petrol-gaz, Arap-İran ve Batı Sibirya'da bulunan yalnızca dört yatakta yer alır. Esas olarak bu dört petrol bölgesinde yer alan dünyanın en büyük 20 petrol yatağı, dünya petrol rezervinin 4/5'ini (2 trilyon varil) kapsar.

Dünya günlük tüketimi olan 75 milyon varilin 1/3'ü (yaklaşık 25 milyon varil) ABD tarafından tüketilir. Bu tüketimin 1/3'ü (8 milyon varil) ABD'nin iç üretimi ile sağlanır. ABD, geçmişin petrol ülkesidir. 200 milyar varil görünür petrol rezervinin 170 milyarı tüketilmiştir. Geriye kalan 30 milyar varil görünür rezerv, ABD tüketiminin 1/3'ünü oluşturan iç üretim, ancak 11 yıl daha görünür ABD rezervi ile karşılanabilir. Geliştirilecek 76 milyar varil petrol ise iç üretimi 26 yıl daha devam ettirebilir. Keşfedilecek 83 milyar varil petrol ile de bu iç üretim 28 yıl daha uzatılabilir. Toplam 65-70 yıllık iç üretim projeksiyonu ile dünya rezervlerinin tüketimi projeksiyonu eş zamanlı olarak sonlanır. ABD tüketimin 1/3'ünü sağlayan iç üretimini devam ettirebilmenin zorunlu koşulu teknolojik gelişmeleri hayata geçirmektir. Dış girdiyle sağlanan tüketiminin 2/3'ünü düzenli ve güvenli sağlanımı ise ancak teknolojik, politik ve askercil bir "yeni dünya petrol düzeni" projesini hayata geçirmekle mümkündür. Körfez Savaşları bu projenin ilk adımlarını oluşturur.

ABD tarafından savunulan teze göre "dünya petrol bölgeleri Amerikan petrol şirketleri (beş kızkardeş) tarafından yönetilerek işletilmezse dünya petrol sağlama güvenliği 30 yıl sonra sona erecektir." "Dünya petrol sağlama güvenliği, petrol rezervlerinin geliştirilmesi ve keşfedilmesi" tezi; para-sermaye, petrol sanayisi ve stratejik savaş sanayisinin oluşturduğu üçlü küresel hegomanik oligarşi, yeni dünya petrol düzenini hedeflemektedir. Körfez Savaşları arkasındaki gerçek bu çekirdek içindedir.