Versay Sulhu’nun Netayic-i İktisadiyesi _{Versay Barışı’nın İktisadi Sonuçları}

“(…)Kapitalizm, en kötü insanların, en kötü şeyleri herkesin ortak iyiliği için yapabileceğini iddia eden şaşırtıcı inançtır.”

“(…)Kapitalist sistemi yıkmanın en iyi yolu “para”yı geçersiz kılmaktır.

“(…)Uzun vade kavramı olaylara bakışımızı yanlış yönlendirir. Çünkü uzun vadede hepimiz ölmüş olacağız.

Birinci Dünya Savaşı’na son veren “Versay Barışı”nın koşulları, mağlup Almanya’yla birlikte Avrupa–Dünya ekonomisine de zarar vermiş, 1929 Büyük Bunalımı ile Nazismin yükselişine, İkinci Dünya Savaşı’nın çıkışına yol hazırlamıştı. İktisat biliminin en önemli adlarından John Maynard Keynes, Versay görüşmelerinde küçük bir memurdu; istifa ederek, bu barış getirmeyecek anlaşmaya ilişkin doğru çıkacak öngörülerini kitap olarak yayınladı.

Bu sırada Malta’da İngiliz kampında esir bulunan, geleceğin başbakanı ve Serbest Fırka başkanı Ali Fethi [Okyar], barış anlaşması beklentisi içindeki ve Kurtuluş Savaşı’nın başındaki Türkiye için, Keynes’in kitabının önemini kavramış ve çevirmeye başlamıştı. Böylece Keynes’in 1919’da İngiltere’de yayınlandığı ve kısa sürede dünyaca tanınan kitabı, Fethi Okyar esir kampından kurtulup Ankara’da Dahiliye Vekili olurken, Türkçe çevirisiyle de yayınlandı (1922).

Versay Sulhunun Netâyic-i İktyisadiyesi, Neo-liberal iktisat görüşünün egemenliği sonrası tekrar gözlerin Keynes’e ve Keynes iktisadına döndüğü şu günlerde, kitabı yayına hazırlayan Emiroğlu ve Karaduman’ın da “Sunuş”ta hikâye ettikleri gibi, Keynes’le Türkiye’deki Keynesgil iktisat biliminin tarihi arasındaki sorunlu tarihin ilk halkasıdır...