Vadideki Aslan _{Bir Amelia Peabody Polisiyesi}

Nefes kesici bir andi. Bu tuhaf, dâhi ve aci çeken adami nihayet anladigimi hissediyorum. Etkilenmistim... hem de çok. Dudaklarim aralandi. Gögsüm inip kalkiyordu. Elim uzandi...Parmak uçlarimiz birbirine daha yeni dokunmustu ki, gürültü patirtilarla yerlerimizden siçradik. Kapi hizla açilip kapaninca perdeler dalgalandi. Kapilari böyle açan tek kisi taniyordum! Elimi küt küt atan kalbime bastirdim.Gelen Emerson'du! Oydu! Ama ne halde! Saçi diken dikendi, en güzel gömlegi harap olmustu, yirtik bir yeni koluna parçalanmis bir zirh eldiveni gibi dolandi. Yüzünde kizarikliklar vardi ve bir gözünün yarisi kapanmisti. Siyrilmis parmak eklemlerinden kan damliyordu ve ellerinde birer kiliç tutuyordu. Hayatimda bu kadar etkileyici bir sahne görmemistim! Kalbim patlayip gögsümü parçalayacak sandim....Emerson hizla döndü. Kiliçlardan birini birakarak kapiyi kapadi... sürgüyü takar takmaz kapi diger taraftan yapilan vahsi saldirinin etkisiyle sarsilmaya basladi. Sonra Emerson tekrar döndü. Dosdogru bana bakti."Amelia" diye haykirdi. "Üstüne bir seyler giysene, Tanri askina!"Peters, romantizmle macerayi mükemmel bir polisiyeye çevirmeyi çok iyi biliyor.Philadelphia InquirerElizabeth Peters'in "Misir polisiyeleri" dizisi, Amelia Peabody'nin Krallar Vadisi'nde nefes kesen yepyeni bir macerasiyla devam ediyor.