Ünlemler

Hayat ancak dayattığı acizliklere karşı çıkıldığında, benliğindeki değişim kapısını açabilme zorunluluğu içerisine girer. Güzel olanı sevme ihtiyacı, onun aynı zamanda da iyi bir insan olacağı varsayımından kaynaklanır. Yalan, haksızlığı meşrulaştırma çabasıdır. Kötülük insana hoş görünmeye başladığı yerde, aslında onu tüketmektedir. Sevgisizliğe üzülmemeyi öğrenen, hayatında bir daha asla gerçek bir aşk yaşamayacak olandır. Her insan ne ile varsa, onun ortaya koyduğu akıl ile anlar ya da anlaşılır. Bir insan kendini mutlu kılarken başkasının mutsuzluğuna sebep oluyorsa, asla gerçekten başarılı sayılamaz. Cennetten kovulan bir adamın tek tesellisi bir kadın... Çünkü böyle bir hakarete uğramakta en büyük suç ortağı yine o. Aynanın gerçekliğini anlamak için, insanın öncelikle kendisini tam manası ile bilmesi gerekir. Tezatlıkların birbirine değdiği anda yaşanan, hiçbir zaman basit ya da sıradan değildir. Kendini bilen, bildiğini bulmakta zorlanmaz. Dünyayı olması gerektiğinden daha karmaşık yapan; dertsiz insanların ağıtlarının dertli olanlarınkilerin daha fazla duyulmasıdır.