Umudun Adı Mavi

Bizimkisi bir sevdanın adı idi. Ve sevdası büyük olan insanın önünde ne dağlar dayanır, ne yollar, ne de engel dedik.. Düştük yollara.

Kudüs; neye benzetsek, hangi harfleri yan yana koysak da, hangi kelimeler, hangi cümleler oluşsa da anlatsak bilemedik. Ne desek eksik, ne desek yarım.. O öyle bir haldir ki hiç bir şeye benzemez, Kudüs; aşktır, meşktir, zevktir. Tatmayan bilmez; o aşkı, o lezzeti. Tadan da ayrı kalmaya dayanamaz. Sevdadır Kudüs. Kudüs’e bir kez gidilir, sonrakilerin hepsi dönüştür.

Sizler; ey okuyucu belki uzaktan haberdarsınız ve izliyorsunuz ve hatta içiniz yanıyor, yüreğiniz yanıyor biliyoruz. 1948 yılından beri Filistin’de, günümüze kadar aynı işkenceler, aynı işgaller yapılıyor.

Bizler burada hatırlatma vazifesini yapıyor ve sizleri Kudüs için, Gazze için, Filistin için, Suriye için, Arakan için, Doğu Türkistan için, Yemen için, Afganistan için ve nerede bir mazlum varsa onun için Dua ya ve yardıma davet ediyoruz. Unutmayalım, unutturmayalım. Çünkü mazlumların sizden başka umudu yok.