Türk Muhasebe Eğitimi Eserlerinde Bilanço: 1871-1956 Dönemi İncelemesi

Bilanço, XIV.yy.’da dahi öncül örneklerine rastlanılabilen bir temel mali tablodur. Nitekim çift yanlı kayıt yöntemini esas alan ilk Türk muhasebe eğitimi eserlerinde de bilançoya yer verildiği görülmektedir. Bilançonun kavramsal tanımlamaları, envanter defteri ile bilanço birlikteliği, yabancı muhasebe anlayışlarının etkileri, bilanço kalemlerinin niteliği ve bu kalemlerin tasnifi, bilançonun hesaplaştırılması, bilanço kavramlarındaki değişimler, Kanunname-i Ticaret (1850) ve Ticaret Kanunu (1926)’nun etkileri gibi pek çok konu bu eserlerin incelenmesi yoluyla değerlendirilebilmektedir.

Bu kitapta Osmanlı Dönemi (1871-1916) ve Cumhuriyet Dönemi (1928-1956) biçiminde iki ana ayrım üzerinden Türk muhasebe eğitimi eserlerindeki bilanço anlayışları ele alınmış, ilgili görüşlerin karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesine çalışılmıştır.

Türk muhasebe birikimini geçmişten günümüze gözlemlemek ve yorumlayabilmek için bilançonun tarihsel gelişimini izlemek çeşitli katkılar sunabilecektir. Bu doğrultuda kitabın muhasebe tarihi araştırmacıları ve muhasebe biliminin tarihi ile ilgilenenlere yarar sağlaması umulmaktadır.
Zira bilançonun serüveni muhasebenin serüvenidir.