Tül

Ozan kulüpten içeri girdiğinde Buz Kraliçe korkulu bir ormanın içinde dans ettiriyordu içeridekileri. Going down, going down nehirden aşağı inenleri. Ozan gözlüklerini çıkarıp, gözleri bir türlü aklından çıkmayan Buz Kraliçenin müzikli sarayının yanına gitti. "Güzel parça," dedi. Buz Kraliçe her gün binlerce kez duyduğu bu cümlenin üzerine, sadece baktı Ozan’ın gözlerine. Hayatında gördüğü en büyük, en parlak gözbebeklerine. Korkulu orman şarkısının sonuna küçük gölgeler müziğini ekledi. "Hep böyle karanlık mı çalarsınız?" dedi Ozan, şarkı bittiğinde. "En fazla gözleriniz kadar," dedi Buz Kraliçe. Kulaklıkları taktı sonra. Bir daha konuşmadı. Artık Ozan’ı dinlemiyordu. Kulağında müzik, az önce gördüğü gözlerin peşinden gidiyordu. O gözlere bir isim arıyordu. "Eyescather!" dedi içinden, "En soğuk haliyle böyle...">