Son Buse

Yok olmak nasıl bir duygu? Peki ya yalnızlık ile ölüme terk edilmek? Veyahut koca şehirden kaçma isteği?

Kendi idam sehpanda senden önce tüm hayallerini astın mı? Bileklerini kesmenin aslında bir boka yaramadığı zamanlar sabahlara kadar ağladın mı? O kadar gürültü arasında susarak anlaşılmaya çalışırken fark edilmemek seni de yordu mu? Eğer, "Evet," diyebiliyorsan, bu kitabı okurken kulaklarından türküleri, şarkıları eksik etme. Ve sakın ağlamamazlık yapma. Unutma! Her bir satırında biraz eksilmişliğin gözyaşlan var.

Sen bu kitabı okumaktan çok yaşamaya bak. intihar diyorsan eğer, işte burada ruhun intiharı var. Kendini papatyaların her bir yaprağına adayanlara, umutlarını yok edenlere, yalnızlıktan yastığına bağlı olanlara, sigaraya aşık olanlara, rakıyı susuz içenlere, hayatına güneş doğmayanlara, insanlardan nefret edip kitaplara sanlanlara, nefes almaktan yorulanlara ve gecenin karanlığında kurdukları beyazlıkları kendi yok edenlere...

Son Buselere...