Sevmenin Acizliği _{Hayallerin Yoksunsa Umutların Hep Karanlıktır...}

Getirmeye getirir fakat sonu olan hiçbir şey mutlu bitmez sevda da. Bu sebeptendir sevmenin acizliği kanayacağını bile bile seversin mesela. Ama olsun der geçersin.Çünkü zaman adil davranmaz insanlara.Zaman en kahpe yanını ayrılığın yelkovanla barıştığı zaman gösterir sevenine. O zaman da geçmiş ola.Ne sevdiğin yanındadır ne de hesapsızca akıp giden zaman. Sonra geriye dönüp bakarsın.Gözlerin dolar, yüreğin taşar.Yanından gelir geçer hayallerin sevdiğin aklın.Bir sen gelip geçemezsin işte. Bunun adı sevmektir.

Sevmenin Acizliği'dir. Üzülmemeye çalışırsın, kendine avuntular bulursun.Mesela mutlu bile bitiremediğin hayaller düşlersin, karanlık gecelerinde.Sonra güneşe küsersin kendine küsersin .Başını alıp gitmek istersin .Kimselere anlatamazsın derdini sadece acı tebessümler eşliğinde devam edebildiğin kadar devam etmeye çalışırsın hayatına.O zaten koy vermiştir seni.Ama sen hep onu düşlerin.Geçmiş dersin kendini kandırarak ama geçmemiştir, geçmeyecektir.Zaman kavramı da kalkınca masandan ne yapacağını bilemez olursun geçmişin ardından.Ağlamaklı gecelerin başlar biter.Konuşmak istemezsin kendinle bile.Bakamazsın öyle olur olmaz yerlerde net gösteren aynalara korkarsın.Zaman geçmeye başlar bu seferde kendinden nefret etmeye başlarsın.Kısacası artık noksansın.Eskiden güçlü olan sen …. Hayırlı olsun artık acizliğinle baş başa‘sın …