Selvihan

Anılar yaşlandıkça ölüyor,
Bir banyoda dünyaya merhaba!
Bir banyoda dünyaya elveda!
Zaman hep ileri ; anılar ,bir geri iki ileri…

Işık ve Gölge,
Bu Roman’a değer olan iki şehir...
Işık Şehir ve Gölge Şehir...
İki şehir olsa da her ikisinin pek çok sayıda şehri içerdiğini söylemeliyiz. Birbirleriyle örtüşen şehirleri gruplandırıp ikiye indirgedik. Yansımaları genele yaymak aynı zamanda yansıyan ışıktan karanlığa bir ışık yakmak istedik.
Işık Şehir “aydınlık “ iken , Gölge, Gölge Şehir niçin “karanlık”……kalsın… Işık, uygarlık nimetlerinden yararlanıp, Aydınlık şehir oluyorsa...
Gölge uygarlığın beşiğini sallayıp niçin Karanlık Şehir olsun ki…
Üstelik ne Gölge’den ne Işık’tan dünya malı götüren olmadığına göre , o nimetlerimiz nerede..

Hepimiz Dünyalıyız !
Biz “İnsanız”
Dünya dönüyor. Güneş, Ay, Yıldızlar…
Doğuyor... Isıtıyor... Aydınlatıyor…
Biliyoruz tükenmez o kaynaklar!
Madem ki Dünyalıyız.
Niçin olsun... Bir Şehir aydınlık… Bir Şehir karanlık…
Neler yapabiliriz…
Toparlayıp götüremeyiz Sistem’i...
Madem ki İnsanız
Öyle bir Işık yakalım ki karanlığa
Işığı parlatsın,
Gölgesi aydınlatsın
Aydınlansın Şehirler!
Mars’lı değiliz , “Biz”, hatırlansın…..