Özlem Yüklü Anıların İzinde –Yaşamdan Öğrendiklerim-

Daha önce, “Nostalji Harmanı” adıyla yayınlamış olduğum; anılar ve öyküler kitabım, en çok ilgi görenler arasındadır.

Her okuyan, kendinden bir duygu hisseder, düşünceleri onu geçmişe taşır ve buruk bir tebessümle okumayı sürdürür.

Okurlarımdan şu mesajı ulaştıranlar çoğunluktaydı: “aynı içerikte daha hacimli bir eser olsaydı yine okurduk, devamını bekliyoruz.” Ben zaten bir yandan hatırıma gelen anıları not ediyor ve yazmayı sürdürüyordum. Önceki anıları da ekleyerek, farklı bir isimle, daha fazla içerikle, sizleri anılarla buluşturmak istiyoruz.

Anılar, hatıralar, hikâyeler, öyküler…

Alır götürür geriye; yüreğimizi, duygularımızı.

Hayallerimizi süsler, ideallerimizi şekillendirirler aynı zamanda. “Eskiye rağbet olsaydı, bit pazarına nur yağardı” sözü, anılarımız için geçerli değildir. Bazen tatlı bir tebessüm belirir yüzümüzde, bazen birkaç damla gözyaşı süzülür göz pınarımızdan. Kızdığımız, tepki verdiklerimiz de olur tabi. Umursamadığımız, gülüp geçtiklerimiz de. Anılar böyle bir şey işte. Önemli olan bunları hatırlayarak, günümüze taşıyıp ders çıkarmak, deneyimlerimize katmak değil midir? Aynı hataya düşmemek, daha faydalısını yapmak, anımsayıp ruhen manevi bir doyuma ulaşmak da ihtiyacımız aslında. Anılar vefa da bekliyor bizden ayrıca.