Özgürlüğümün Sesi

Acı dediğimiz şeydir aslında güce anlam katan. Düştükçe, dizlerin kanadıkça tecrübe kazanırsın. Her ayağa kalkışında alışır ve hissizleşirsin. Güç, aslında bir nevi hissizleşmektir. Güç, vazgeçmemek ve hissizleşmenin harmanlanmasıdır. Güç, vazgeçmeden savaşarak kazandığım, zorluklarını bedenimin her zerresinde hissederek elde ettiğim ve bütünleştiğimdir meğerse. Ben, bu sebeple mutluyken de mutsuzken de güçlüyüm. Güçlü bir kadınım.
Bazen özgürlüğümün son bir sesi kalmış gibi hissediyorum. İnsanlık yerinde sayıyor da ben yok oluyormuş gibiyim. Özgürlük, mücadele, insanlık dedik ama hepsinde nankörlüğü gördük. “İnsanız” diyemiyorum, “varız” diyemiyorum, “özgürce yaşıyorum” bile diyemiyorum. Bu hayatı doyasıya ve özgürce yaşamak istiyorum! Yaşadıkça varlığımı hissetmek istiyorum, özgürlüğümün son sesini ancak dolu yaşayarak ölmüş olduğumda duymak istiyorum.