Monte Kristo Kontu

“Andrea Cavalcanti, iki kisilik, iki tekerlekli hafif arabasina binecegi sirada omzuna bie elin dokundugunu hisseti. Danglars yahut Monte Kristo, kendisine söylemeyi unuttuklari bir seyi söyleyecekler. Zanni ile döndügü zaman, günes yanigi yüzlü, sakalli, parlak yüzlü, kurt yahut çakal gibi sivri, keskin otuz iki disini meydana çikartan bir gülümseyisle kendisine bakan birisi ile karsi karsiya geldi. Bu yüzü tanidigi için mi? Yoksa sadece adamin korkunç görünüsünden irkildigi için mi bilinmez, sasirarak geri çekildi: Ne istiyorsunuz? Diye sordu. Beni tekrar Paris'e kadar yürümekten kurtarmani istiyorum. Çok yorgunum. Bu aksam, sizin gibi iyi bir yemek yemedigim için ayakta zor duruyorum. Beni arabaniza alip Paris'e götürmenizi istiyorum.“ (Arka Kapak)