Kara Bahar

"Yatak odasında, ondan uyuması beklenirken, o pencere camlarını inceliyor. İki çizginin nasıl haç şeklinde kesiştiğine bakarken erkekler ve kadınlar geliyor aklına: Dikey çizgi erkek, yatay çizgi kadın. Birleştikleri yer ise bir giz. (Kız aşk hakkında hiçbir şey bilmiyor.) "

“Bunları sana aldım – kendi harçlığımla,” diyor kız gururla. Şaşkınlığını gizlemeye çalışan adam, bir şeftali alıp ısırıyor. Kıza da bir şeftali veriyor ve yavaş ve sessizce, onları konuşmak zorunda olmaktan kurtaracak bir şey bulmaktan memnun, yiyorlar. Kız adamın ağzından çıkardığı şeftali çekirdeklerinden birini alıp gülümseyerek kendi elbisesinin cebine koyuyor. “Senden hatıra olsun,” diye fısıldıyor kızararak. Şeftali çekirdeği onun uğuru olacak. Kız, bir ipliğe geçirip boynunda taşımak için çekirdekte delik açılıp açılamayacağını düşünüyor. Tuhaf fikirleri var: adamın onuruna, ondan kalan hatıraları koyacağı gizli bir bölme yapmayı tasarlıyor. Şimdi artık korkmuyor. Ona bütünüyle güveniyor.

Şimdi artık adam onu sevdiğini biliyor.