Hezeyan

İki âşığın kendi kadim dillerinde, birinin şifrelere kilitlediği, diğerinin sadece aşkla çözdüğü, en güzel aşk cümlesi: "Saat on dörtte Kadıköy İskelesi'nde."

Yürekleri talan olmuş aşıkların Büyükada konakları, İstanbul sokakları ve Çanakkale
dalgaları arasında kesişen hayatlarına tanıklık eden, çok sesli ve çok dilli bir roman.

Son on beş yıldır en iyi yaptığı şey beklemek olan bir adam: Yonah.

Yitip giden, yitip gittikçe eksilen ve terk ettiği adamın aklına saplanmış bir kadın: Gül.
Severek evlenmiş, biri ideallerinin, diğeri yeni keşfettiği benliğinin içinde aşkı kaybeden bir çift Ezgi ile Şevki.

Sevdiği kadına gel diyemediği o ömrü, her şeyin yarısı kadar yaşayan bir adam: Dimitri ve sesini sadece kendisi için atan bir yürekte duyduğumuz Meftune.

"O beni her öptüğünde, zaman duruyordu ve ben ölümsüz oluyordum."