Güneş Anne ve Çiçek Kız

Güneş Anne, her sabah koca çantasıyla erkenden evden çıkar. Kimse bilmez ne yapar… Ne zaman, nereye gittiğini sorsalar “Büyük şeyler yapmaya,” der. Çiçek Kız bir türlü bilemez, o büyük şeyler ne? Ama ne zaman “Ben de gelebilir miyim?” dese, “Altı yaşına geldiğinde,” der anne.

Güneşli güzel bir gün. Çiçek Kız en mutlusu o gün yeryüzünün. Artık altı yaşında ve “Yaşasın!” O da büyük şeyler yapabilecek sonunda…

“En büyük ve güzel şeylerin, en küçük ve değersiz görülen ayrıntılarda gizli olduğunu hatırlatan gönülden bir hikâye…”