Gerçek Kabus

İyi insanlar, iyi niyetlerinden vazgeçtiler. Kötü olmayı tercih etmediler ama iyi niyetlerinden vazgeçtiler. Bana sorarsan bu da bir kötülüktür.
***
Hep suçlardan bahsederiz. İnsan; insana karşı savaşıyor, başka bir şeye karşı değil! Dünyada, savaş olur. Biz deriz; çocuklar ölüyor, insanlar ölüyor... Cinayetler oluyor, kadınlar ölüyor... Yine suçtan bahsediyoruz. Bireysel olarak da, başımıza bir şey gelir. Ya deriz şundan oldu, bundan oldu... Yine suçtan bahsederiz. Düzen bozuk deriz; şu yüzden, bu yüzden... Yine suçtan bahsederiz. Bu, dünyanın her yerin de böyle. Herkes güneşe bakıyor.Ama ayın etrafındaki karanlığı kimse görmüyor!
***
Bir insan bir insanı kolay sever çünkü kalp herkeste var. Ama bir insan bir insanı kolay anlayamaz çünkü akıl herkeste yok. 
***
“Yoksul olmak her şeyden yoksun olmakmış. Bunu seni tanıyana kadar hiçbir zaman hissetmedim. Ama seni tanıdığım o an, her şeyden yoksun olduğumu hissettim. Belki de hislerim doğruyu söylüyordu. 
***
“Ölünün arkasından konuşulmaz derler. Ben de öyle yapıyorum. Karşımda bir ölüsün. Arkandan konuşmuyorum”.