Geldiler ve Kaldılar Almanya Türkleri’nin Yaşam Öyküleri

İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları’nın Göç Çalışmaları dizisinde yayımladığı bu kitap Almanya’da Türkiye üzerine çalışmalarıyla tanınmış Körber Vakfı’nın yayını. Kitap Almanya’ya ilk giden Türk işçilerinin yaşam öykülerinden oluşuyor. Kitaptaki yaşam ö ykülerini okuduğumuzda, Almanya’ya ilk giden Türklerin Alman toplumuna nasıl ayak uydurduklarını, herşeyi ile çok farklı olan başka birdünyada kendi dünyalarını kurarken karşılaştıkları sorunları çarpıcı sahnelerle öğreniyoruz. Bu kitaptaki yaşam öyküleri Almanya’ya ilk giden işçilerimizin tümünün kırsal bölgelerden gelen ya da köy kökenli olmadıklarını, tam tersine bir çoğunun daha önce yurtdışında yaşamış, Türkiye’de yaşamını şehir ve kasabalarda sürdürmüş olduğunu, bir kısmının ise eskiden Osmanlı egemenliğinde olan Avrupa topraklarından göç eden ailelere mensup olduğunu gösteriyor.

Kitaptaki onbir yaşam öyküsünde işçiler, öğrenciler, tüccar ve zanaatkarlar, doğdukları ülkedeki köklerini, gelenek ve göreneklerini, yabancı bir ülkede geçen zor yıllarını, sessizce verdikleri mücadeleleri, yeni bir topluma alışma süreçlerini ve kimi gerçekleşen kimi de akim kalan hayallerini hatırlıyor, değişen kaderleriyle yeniden biçimlenen yaşamlarını anlatıyorlar.

Kapakta resmini gördüğünüz Nermin Özdil de bunlardan biri... Özdil, 1973’te henüz genç bir kadınken neden Türkiye’den ayrıldı? Neden Almanya’da kaldı? Otuz yıldır Almanya’da yaşayan Nermin Özdil için artık Hamburg yaşadığı ev, Türkiye ise anıların ve tatillerin ülkesi. Artık Almanya’da yaşayan bir çok Türk için Türkiye, anıların ve tatillerin ülkesi değil mi?

“Hepimizi derinden etkileyen bmir kitap bu. Bizleri, kahramanlarının açık yürekliliğiyle etkiliyor. Benim yaşıtlarım için ebeveynlerimizin neslinin temsilcileri kadın ve erkekler şaşırtıcı bir dürüstlükle anlatıyorlar öykülerini. Onları hiç bu şekilde dinlememiştik. Kitabı okudukça bu yaşam öyküleri Türklerin Almanya’ya göç tarihine, Türkiye’nin tarihine –bizim kendi tarihimize dönüşüyor. Bu öykülerde kendimizi buluyoruz.”