Fikirde ve Neşriyatta Milliyetçilik

Milliyetçilik, milli kimlik ve neşriyat arasında Batı’da ortaya çıkan kurucu ilişki ve birbirini besleme durumu Türk milli kimliği, milliyetçiliği ve basını arasında da geçerlidir. Gazetecilik pratikleri ve gazete okuma alışkanlıkları 18. yüzyıldan başlayarak Batı toplumlarında, 19. yüzyılın ortalarından itibaren ise Türkiye’de birlikte düşünme ve ortak duygulanma biçimlerinde ortaya çıkan milli kimliği mümkün kılmıştır. Cumhuriyet’ten daha eskiye uzanan ve hatta onu kuran ana fikir olan Türk milliyetçiliği Osmanlı’nın son döneminde milli kimliğin inşasında ve milli uyanıştaki etkin rolüyle tarihte iz bırakmaya başlamıştır. Cumhuriyet’le birlikte modern bir ulus yaratan bu fikir ve aksiyon hareketi, iktidarlar tarafından yürütülen hâkim söyleminin yanı sıra alternatif yaklaşımlarıyla Türkiye’nin siyasi ve kültürel hayatının değişmez yapı taşlarındandır. Dil ve Kültür Milliyetçiliğinden Turancılığa, Anadoluculuk, Türk İslam Sentezi/Muhafazakâr Milliyetçilik, Liberal Milliyetçilik, Irk ve Soy Temelli Milliyetçilik, Atatürk Milliyetçiliği, Ulusalcılık ve Ülkücülüğe kadar uzanan bu fikri mecraların Türkiye’nin toplum, kültür ve siyasi yapısı üzerinde önemli etkileri söz konusudur.