Felatun Bey ile Rakım Efendi

Bizim Felâtun Bey, varlikli oldugu için, “kibirli“ ve azametinden geçilmemesi gerekiyordu. Ama onun hâli bunun tam aksineydi. Alafrangalik hâli malum ya! Herkese alçak gönüllük göstermeye, herkesin yüzüne gülmeye insan mecburdur. Hatta bazi kere Felâtun Beyin yaninda bulunan usagi kendi beyini bir gayet tatli ve nazikçe ve saygili konusuyor görünce; “Bu efendi bizim beyin pek dostu olmalidir“ inancina düserdi. Lâkin o adamdan ayrildiktan sonra Beyefendinin kizginligindan çildirmak derecesine geldigini ve hatta sövüp saydigini görünce ve isitince usak sastigindan ne düsünecegini dahi bilemezdi. (Arka Kapak)