Fanfa

"Ordan tırmandım artık sonuma doğru yolu; gündüz, gece, soluduğum her an, kanımı son damlasına kadar tüketmekten başka çarem yoktu ki, ömrümün ona kadar yolunu ve sonrasını sildim bir çırpıda; hırçın, hoyrat, öfkeli: Hiç kimseyi, hiçbir şeyi istememiştim onun kadar... aşkı, hem de hiç mi hiç bilmemiştim ona gelinceye ve ömrün onundu şimdi, tek onun; o, kızımdı benim... bebeğim, kardeşim, annem, aşkım... hayat o'ydu; şiir, şiir-hayat o! Tüm dillerden başka... üst, öte bir dilin, Aşk Dili'nin söylediklerini yazıya geçirebilme çabasının romanı Fanfa!... "Aşk, belki hiç olmamıştır?...! sorusundan yola çıkıp "Aşk, belki de hiç olmaktır"...! çaresiz çözümüne varan sonsuz bir özleyişin romanı; bir feda'nın... "çünkü" ve "rağmen" gerekçelerinden arına arına, güzel'i sadece güzel'in kendisi için sevebilmeye adanmış bir aşkın romanı!