Engel

Nefes gibi yakın dudaklarıma elleri, dizleri kan, saçları kir, kokusu zehir bir adamken düşlerim,
Düş gibi düştü teninden ellerim, yıkıldı duvarlar, kâbuslar gerçek rolü verilmiş aktör gibi rol yaptı
Sis Tiyatrosu'nda.
Engel olunamazdı gerçeklerin çıkmazında onun ''ben'' kokusuna
Can dokusuna, kanımdan dikilmiş giysileri giydirdiler "an" boşluğunda,
Ten kokusuna âşık olduğum "Tilbe" ismini verdiler sana Konuşamadım.
Alfabesi Tanrı'da unutulan medeniyetti sanki dilim,
Bu yüzden ayrılık diline bir türlü alışamadım.