Dudak Yarası

yağmur kokusunda
pas tutmuş
çoğul yalnızlıklarımdan
kalmış gebe sözcüklerim
uzunca bir yolun teri düştü yorgunluğuma
emeksiz sevdaların zenginlikleri içersindeyiz
yeni bir çağın geçmiş çıraklığında yanıyoruz
soyunmak mı istersin acımasız dünyanın kibrine

geldik ve gidiyoruz

üç günlük uykumuzun ölüm sersemliğinde
yağmur kokusundaki toprak

binlerce insanın anılarını saklamışçasına geliyor