Devletin Ölümsüzlük İksiri Sülvanü'l-Muta'fi Udvani'l-Etba

Harf inkilabıyla birlikte kültür dünyamız siyaset felsefesini sadece Batı medeniyeti kaynaklarından tanıdı. Platon, Aristoteles, Machiavelli, Hobbes, Montesquieu, Rousseau, Marx, Weber ve diğerlerinin bu konudaki eserleri günümüz siyaset felsefesinin temel metinleri olarak algılanıp itibar gördüler. Bunlar siyaset kültürüne katkıları olan metinler olmakla birlikte, içinde doğduğu medeniyetin değerler dünyasını yansıtan eserler. Oysa, medeniyetimize özgü ve siyasetnâme ana başlığı altında toplanan, oldukça çeşitli ve zengin siyaset felsefesi metinleri yaklaşık 90 yıldır adeta yokluğa mahkum edildiler. Bu süre içinde siyasetin uygulamaları kendi kaynaklarından beslenemediği, ruhunu ve enerjisini ait olduğu kendi değerler dünyasından almadığı için hep günübirlik uygulamalar olarak karşımıza çıktılar. Bu yüzden, her yönüyle insana hitap etmesi gereken siyasetin uygulamaları da insana değil ideolojilere, güce ya da kişilere hizmet ettiler.

Büyüyenay Kitaplığının sekizinci siyasetname eseri olarak okurla buluşan Devletin Ölümsüzlük İksiri, siyasetname klasiklerinden olan önemli bir eser. Bu eserdeki her düşünce ve birer arketip olan her bir hikaye, yüzyılların tecrübelerinden süzüle süzüle ve adeta fazlalıklarından arına arına birer öz, usare halinde hayat pratiğini hikmetle ışıklandırmakta ve aydınlatmaktadır.

Devletin Ölümsüzlük İksiri'nin, ısrarla söylediği hakikatlerden biri, toplumu yöneten siyasi figürlerin öncelikle erdemlerin, ahlaki duyuş ve davranışların yaşayan birer temsilcisi olmaları; yapacakları her işe ve her uygulamaya erdem ve ahlâkın hayat veren ruhunu ve mayasını yerleştirmeleridir. Çünkü hakikate hizmet etmenin yegane koşulu budur.

Bu çalışma, hem eserin zorlu dil yapısındaki güçlükleri aşarak şimdiki alfabeye çeviren, hem de güzel bir anlatımla aslını aratmayacak şekilde günümüz Türkçesine aktaran Sadık Yazar'dan, Türkçe’nin siyaset, edebiyat ve kültür varlığına bir armağan.