Çöpçatan

Ben Buyum
Çaresizlik kaderimmiş diyerek
Pes edip arkamı dönüp de gitmem.
Her işte tevekkül ederim ama
Kendimi hor görüp sefil dedirtmem.

Belki de bundandır hep dik duruşum,
Alnımın teridir liram kuruşum,
Kendi nefsimledir benim savaşım,
Âleme yük olup bedel ödetmem.

Nefsim elbette ki hırpalar beni,
Fırsat bulur sarsar, örseler beni,
Çarmıha gerseler, dövseler beni,
Namerde yüz vermem, laf söz getirtmem.

Umut bir ülküdür, umut bir azık,
Dosta yâr olmazsam bana da yazık,
Namert karşısında olup da ezik
Babamı sininde tekrar öldürtmem.

İbadet sayarım dosta vefayı,
Bu yolda çekerim türlü cefayı,
İsteyen dünyada sürsün sefayı,
Allah derim başka bir söz dedirtmem.