Carbonia _{Bir Zamanlar Hepimiz Komünisttik}

Muhalif, öfkeli ve mücadeleci bir gencin öyküsü. Önce kendisinin olmayan, inanmadigi ve zorla götürüldügü bir savasa katilir. Nazi esir kamplarinda mahkûm olur ve oradaki bütün dehseti ve baskiyi görür. Savas bittiginde Italya'ya döner, ülkenin en büyük kömür madenlerinin bulundugu Carbonia'ya gelir. Savasin dehsetinden, açliktan, ölümden ve hastaliktan geriye kalan binlerce insan vardir Carbonia'da. Hayatta kalmanin en zorlu ve zorunlu yollarindan biridir madende çalismak. Hem çok yogun bir emek sömürüsü hem hala devam eden fasist saldirlar hem de savas sonrasi yoksulluk vardir. Ama bunca aciyi görmüs ve artik kendilerinden baska hiçbir seye güvenmeyen madenciler örgütlenirler, tek dayanaklari kaybetmedikleri onurlari ve yan yana duruslaridir. Karsilarinda hem patronlar hem fasistler hem de devlet vardir. Bitmeyen bir mücadeledir bu ve çok siddetlidir. Carbonia'daki maden isçilerinin grevi herkesin grevi olur, tipki komünizmin herkesi birlestirecek ve savas sonrasi sessizligi parçalayacak tek olanak olmasi gibi…(Tanitim Bülteninden)