Bir Özyaşam Öyküsü Gandhi

Hindistan’ın milli ve dini lideri olan Gandhi (Mahatma “Yüce Ruh“) 1869’da Porbandar’da doğdu. Kültürlü ve varlıklı bir ailedendi. Ahmedâbâd Üniversitesi’nde okudu ve Londra’da hukuk öğrenimi gördü. Bombay’da bir süre avukatlık yaptıktan sonra, 1893’de gittiği Güney Afrika’da 21 yıl yaşadı. Orada Transvaal British-Indian Derneği’ni ve Indian Opinon Gazetesi’ni kurdu. Bu ülkede oturan 150.000 Hintlinin haklarını savundu. Hint Bağımsızlık Yasası’nı burada hazırladı. 1914’de yurduna dönen Gandhi, 1. Dünya Savaşı sırasında İngilizlere dostça davrandı. Ancak 13 Nisan 1919’da Amritsar’da geçen kanlı olaylardan sonra onlara kesin olarak cephe aldı. Uygulamaya başladığı etkin ve önemli taktikler çerçevesinde bütün Hindistan halkını pasif direnişe ve İngilizlerle işbirliği yapmamaya çağırdı. 1922 Delhi Kongresi’nden sonra İngiliz yetkili organlarınca mahkum edilip 2 yıl tutuklu kaldı. 1920’de yalnız protesto hareketinin lideri olan Gandhi artık ülkesinin milli kahramanıydı. 1930’da İngiltere’ye karşı açıkça mücadeleye girişti, yeniden tutuklandı. Gandhi bundan sonra sonraki yıllarda birçok kez tutuklanıp serbest bırakıldı, ünlü açlık grevlerini yaptı, ama hemen hemen her eylemini bir siyasi zaferle noktaladı. Nihayet 15 Ağustos 1947’de Hindistan bağımsızlığına kavuştu. Ruhundaki yücelik ve ender rastlanan zekâsıyla çağdaş tarihin en önemli kişilerinden olan Gandhi, siyasi ve ahlaki inançlarının temelini bağlı bulunduğu Cayna dininden alıyordu. 30 Ocak 1948’de bağnaz bir Brahman tarafından Yeni Delhi’de öldürüldü.