Beni Yalnız Anladın

Güzel insan,

Kalemimde pencereler

Duvarlarım mürekkep

Nerdesin deme bana

Sözün bittiği yer

Traktörün peşinde römork

Dumanın tozunu yutan işçi

Kirpiksiz uyku poşeti

Evimin önünde yağmur durağı

Yürüyor minibüs

Bir kere dokunsan ,eririm sanırdım

Bakmayı unuttun bana

işte bu çok dokundu

Erimek ne kelime

Donakaldım..

(Tanıtım Bülteninden)