Halil Cibran - Aforizmalar

Daha dün kendimi hayatın göğünde ahenksizce dolanan titrek bir toz zerresi gibi hissediyordum.
Ama şimdi biliyorum bu gök benim ve ahenkli toz zerrelerinin içinde var olduğu bu hayat, benimle birlikte hareket etmekte.
Onlar kendi uyanışları içerisinde seslendiler bana: “Bu uçsuz bucaksız denizin, uçsuz bucaksız sahilinde, sen ve içinde yaşadığın bu dünya, bir toz zerresinden başka bir şey değilsiniz."
Ve ben de rüyalarımda seslendim onlara: “Bu uçsuz bucaksız deniz benim ve uçsuz bucaksız uzanan sahillerimdeki bildiğin tüm dünyalar, kum zerreciklerinden başka bir şey değil."

Sadece bir keresinde dilsiz kaldım. Biri bana; “Kimsin sen?” diye sorduğunda.

Tanrı ilk meleği düşündü.
Tanrı'nın ilk kelimesi ise insan oldu.

(Tanıtım Bülteninden)