Adem ya da Havva

“Âdem’in altına yattığım gün bundan sonra hayatım boyunca hiç üstüne çıkamayacağımı düşünemedim. Bilseydim hep altında kalacağımı, ilkinde üstte çıkmakta ısrar ederdim. “Yorulma sen,” dedi bana kibarca. “Bütün yükü ben taşırım.” Seven göz kördür. En basit bir davranışın bile zamanla alışkanlığa dönüşeceğini, karşısındakine acı vereceğini kimse bilemez.”

“Tanrı, Havva’yı kaburga kemiklerimden yaratarak bana en büyük haksızlığı yaptı. Bütün hayatım bu eksik parçamı aramakla geçecek…”

Yazdıkça zenginleşen, tutkulu bir anlatımı var Sedat Sezgin’in. Âdem ya da Havva’da yer alan öykülerinde, yeni anlatım yolları denenmiş.

Alışagelmiş kadın ve erkek ilişkilerini yerle bir eden, çarpıcı bir kitap!